قسمت اول
حتما روزهایی را تجربه کرده اید که اصلا حوصله ی تمرین ندارید ؟
شما دنبال بهانه ای هستید که خود را با انجام کارهایی بیهوده مشغول کنید که به کار اصلی نپردازید ؟
از طرفی روزهایی هستند که شما مجبورید ، خانه را تمیز کنید و..... در پایان روز با این حال که کار مفید هم انجام داده اید ولی حس خوشایندی ندارید .
پاسخ من به دوستانی که می گویند وقت برای تمرین نداریم در این مقاله آورده شده ، تصور اینکه موسیقی فقط مخصوص قشر خاص و طبقه ی خاصی هست اشتباه است با تلاش و خواستن می توان پیش رفت. این وضعیت برای افراد متاهل و افرادی که فرزند خردسال دارند سخت تر و پیچیده تر است ولی اگر چیزی را بخواهید با همت و تلاش و زمان دادن به خود نتیجه می گیرید .
زمانی هم هست که نیروی درونی ، به شما حس خوبی برای تمرین می دهد و شما کاملا آمادگی فراگرفتن مطالب جدید و تمرین خوب و آماده شدن برای یک اجرا را خواهید داشت .
مسلما ، خیلی روزها شما بر اساس یک برنامه ی همیشگی و معمول تمرین می کنید و خیلی روزها فقط برای انجام وظیفه ساز می زنید. اما روزهایی هم هستند که نیروی اراده ی شما کم می شود ، در اینجا منابع دیگری برای برانگیختن نیروی اراده به شما پیشنهاد می کنیم که می تواند برایتان مفید باشد.
روش از سرگیری و شروع دوباره . نام دیگر این روش " تاثیر زیگارنیک " می باشد .
*زیگارنیک : بلوما ولفوونا زیگارنیک روانشناس و روان پزشک اهل شوروی ، عضو پژوهشگاه روانشناسی برلین و عضو انجمن ویگوتسکی . تاثیر زیگارنیک یک پدیده ی روانشناسی ست که گرایش افراد را به انجام کارهای نیمه تمام و رها شده راحت تر از کارهای رو به اتمام توصیف می کند.
قسمت دوم
حافظه و پیشخدمت :
بلوما زیگارنیک این پدیده را که سال 1927 به آن پی برد چنین شرح می دهد ، زمانی که او به رستوران رفته بود و منتظر سفارش خود بود به حافظه ی انتخابی پیشخدمت پی برد. او متوجه شد که پیشخدمت تعداد زیادی سفارش مشتریان را در ذهن به خاطر می سپارد ، اینکه کدام سفارش داده شده ، کدام پرداخت شده و کدام هنوز در حال آماده سازی ست.
به پژوهشگاه او بر می گردیم ، او متوجه شد که افراد بیشتر کارهای نیمه تمام خود را برای انجام دادن به خاطر می آورند تا کارهایی که در حال اتمام یا تمام شده باشد.( تاثیر زیگارنیک )
برداشت دیگری که از تاثیر زیگارنیک در رابطه با موضوع این مقاله می توان داشت این است که افراد کارهایی را که نمی توانستند زمانی انجام دهند یا از انجام دادن آن کار بازماندند ، بیشتر گرایش به سمت آن کار نشان می دهند.
شروع دوباره تمرین :
محققان دانشگاه تگزاس و دانشگاه رچستر بر روی " تاثیر زیگارنیک " تحقیقات تکمیلی نیز انجام دادند.
موضوع تحقیق به این صورت بود که آنها در زمان هشت دقیقه ای هشت شکل مکعب و پازل سه بعدی با پنج فرم مختلف در اختیار افراد گذاشتند. به آنها گفته شد که هر چه سریعتر مشغول به ساختن شوند و سه دقیقه فرصت برای ساختن دو پازل اولی برای تمرین دادند.
بعد پنج دقیقه زمان برای حل کردن سه پازل آخر دادند .محققان عمدا تمرین پازل دوم را سخت ساختند که درزمان داده شده قابل حل کردن نبود. تنها شش نفر از سی و نه نفر توانستند پازل را حل کنند.
بعد از اتمام وقت ، افراد هشت دقیقه زمان آزاد داشتند . در این هشت دقیقه محققان اتاق تمرین را ترک کردند تا افراد را زیر نظر بگیرند چه مواردی را ممکن است دوباره امتحان کنند که از نظر افتاده است .
با این که افراد دیگر نیازی نداشتند که دوباره مشغول به حل کردن پازل شوند ، بیست و هشت نفر از سی و نه نفر یعنی 72% افراد روی پازل ها دوباره کار کردند .
خب شاید به نظرتان مطلب جالبی نباشد
قسمت سوم (پایان)
افرادی که پازل را تکمیل کردند تمایلی به ساختن و حل کردن دوباره ی پازل در زمان اضافه نداشتند ولی افرادی که پازل را نیمه حل کرده بودند در زمان اضافه بیشتر تمایل به حل کردن پازل داشتند.
از بین شش نفری که پازل را حل کرده بودند فقط یک نفر در زمان آزاد دوباره روی پازل کار کرد (%17 ) و مدت زمانی که کار کردن بر روی پازل را ادامه داد یک دقیقه و هجده ثانیه بود.
از سی و سه نفری که نتوانسته بودند پازل را تکمیل کنند ، بیست و هفت نفر ( %82 ) دوباره تلاش کردند و به طور متوسط دو تایم حدودا سه دقیقه و بیست ثانیه ای به حل کردن پازل اختصاص دادند.
بنابراین وقتی کاری نیمه رها می شود ، افراد نه تنها بیشتر تمایل به از سرگیری کار دارند ، بلکه مدت زمانی که به کارشان اختصاص می دهند بیشتر می شود.
مشغول به کار شوید
حال چگونه می توانیم این نتایج را برای تمرین عملی سازیم ؟
چندین کار شما می توانید انجام دهید.
تصور کنید که کلی ظرف برای شستن دارید ، اگر به کل ظرف های کثیف فکر کنید شاید بی خیال شستن شوید. اما اگر فقط به شستن یک ظرف فکر کنید ، اغلب کار را زودتر تمام می کنید تا زمانی که به شستن کل ظرف ها فکر کنید.
بنابراین به جای اینکه فکر کنید باید یک ساعت تمرین کنید ، یا روی ده مطلب باید کار کنید ، یا باید قطعه را حفظ کنید ، فقط سازتان را کوک کنید و یا به آرامی گام بنوازید و یا تایمر را روی پنج دقیقه تنظیم کنید و در این پنج دقیقه یک مطلب یا ایراد را درست کنید. اگر بعد از پنج دقیقه احساس کردید که نمی خواهید تمرین کنید ، ساز را کنار بگذارید و بعدا دوباره امتحان کنید.
دوم راه این است که زمانی که شرایط مناسب تمرین را دارید و با انرژی تمرین می کنید ، تمرین را دراواسط کار متوقف کنید ، اگر بر روی یک قسمت مشکل کار می کنید که برایتان مهم است ، چند راه حل را پیدا کنید ، و امتحان کنید ولی باقی راه حل ها را برای بعد از استراحت بین تمرین بگذارید . مسلما متوجه خواهید شد که بازگشت دوباره شما به تمرین بسیار راحتتر می شود.
منتظردرست بودن شرایط نشوید ، شما خودتان هستید که شرایط را فراهم می سازید. زمان در گذر است و ممکن است فرصت هایتان را از دست بدهید.